در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصول دوم و سوم بر اهمیت ایجاد بسترهای عادلانه و رفع فقر تأکید دارد. این موارد به رشد و تعالی نیروی انسانی کارآمد مربوط میشود که مهمترین سرمایه نظام است. تحقق این اهداف نیازمند مشارکت و همکاری تمام اعضای جامعه است. در موضوع اساسنامه خیریه محبت، حضور و مشارکت خیرین و نخبگان در زمینههای مرتبط بسیار مؤثر خواهد بود. این افراد میتوانند به بهبود وضعیت کودکان و دانشآموزانی که به دلایل مختلف از تحصیل بازماندهاند، کمک کنند. فراهم کردن امکانات برای ادامه تحصیل یا مهارتآموزی برای این افراد از اهداف این اساسنامه است. این اقدامات نه تنها سلامت انسانی کشور را تأمین میکند، بلکه به افزایش بهرهوری جامعه کمک خواهد کرد. تلاش و ایثار در این زمینه، عاملی مؤثر در مقابله با مشکلات اجتماعی است و میتواند به کاهش تعداد افراد آسیبدیده و وابسته به نهادهای حمایتی منجر شود. امید است این فعالیتها موجب رضای پروردگار متعال گردد. به همین منظور، “مجمع خیرین حامی بازماندگان از تحصیل” با نام اختصاری “محبت” تأسیس گردید.